Saksağanlar ve soytarılar
ARBA / ACBA'yı (Amerikan Tavşan Yetiştiricileri Derneği / Amerikan Cavy Yetiştiricileri Birliği) bilmeden önce oluşturmaya başladığım saksağanlarımın çizgisi, birkaç ırkın karışımından oluşuyor (farklı yün türleri ortaya çıkıyor - kısa tüylü, uzun tüylü) -tüylü, ayıcık, uzun saçlı ayıcık, tepeli vb.).
Saksağanları seviyorum ve onlarla çok ciddi bir şekilde çalışıyorum ve ayrıca yakında daha popüler olacaklarını ve şov ve şov için daha kabul edilebilir hale geleceklerini umuyorum (eğer 10 veya 20 yıl sürerse, öyle olsun!).
Saksağanlar ve alacalılar hala resmi bir standarda sahip değiller ve nadir ırklar grubuna aitler, bu nedenle pek çok kulüpte kabul edilmiyorlar. Bu türlerin başarılı bir şekilde geliştirildiği Kanada, Büyük Britanya ve Avustralya gibi diğer ülkelerdeki standartları kullanıyorum.
ARBA / ACBA'yı (Amerikan Tavşan Yetiştiricileri Derneği / Amerikan Cavy Yetiştiricileri Birliği) bilmeden önce oluşturmaya başladığım saksağanlarımın çizgisi, birkaç ırkın karışımından oluşuyor (farklı yün türleri ortaya çıkıyor - kısa tüylü, uzun tüylü) -tüylü, ayıcık, uzun saçlı ayıcık, tepeli vb.).
Saksağanları seviyorum ve onlarla çok ciddi bir şekilde çalışıyorum ve ayrıca yakında daha popüler olacaklarını ve şov ve şov için daha kabul edilebilir hale geleceklerini umuyorum (eğer 10 veya 20 yıl sürerse, öyle olsun!).
Saksağanlar ve alacalılar hala resmi bir standarda sahip değiller ve nadir ırklar grubuna aitler, bu nedenle pek çok kulüpte kabul edilmiyorlar. Bu türlerin başarılı bir şekilde geliştirildiği Kanada, Büyük Britanya ve Avustralya gibi diğer ülkelerdeki standartları kullanıyorum.
Bu, Saksağanlar için İngilizce Standart Kılavuzu'dur (puanlama ölçeği yoktur ve yalnızca "nadir türler" yaldızları için özel olarak tasarlanmış sınıflarda kullanılabilir ve düzenli gösteriler için kabul edilemez). Halihazırda yalnızca böyle bir standart kılavuza sahip olan ırklar ve çeşitler, bir gün yetiştiricilerin önemli desteği, bu standardı benimseme anlaşması ve kaliteli hat stoğu ile tam bir resmi standart alabilir. Bu cins, ABD'de henüz aynı seviyeye ulaşmamış olmasına rağmen, birçok ülkede iyi gelişmektedir.
Bu, Saksağanlar için İngilizce Standart Kılavuzu'dur (puanlama ölçeği yoktur ve yalnızca "nadir türler" yaldızları için özel olarak tasarlanmış sınıflarda kullanılabilir ve düzenli gösteriler için kabul edilemez). Halihazırda yalnızca böyle bir standart kılavuza sahip olan ırklar ve çeşitler, bir gün yetiştiricilerin önemli desteği, bu standardı benimseme anlaşması ve kaliteli hat stoğu ile tam bir resmi standart alabilir. Bu cins, ABD'de henüz aynı seviyeye ulaşmamış olmasına rağmen, birçok ülkede iyi gelişmektedir.
Yani, saksağanlar ve soytarılar için standardı göster
Irk türü: daha büyük daha iyi. Gözler iri, koyu renkli ve yuvarlaktır. Kulaklar büyük, iyi ayarlanmış ve aşağı taşınmıştır.
Başkanı: yarı siyah, yarı beyaz, namlunun ortasından ikiye ayrılıyor. Her iki tarafta üç rengin dağılımı, siyah, beyaz ve siyah ve beyazın aynı oranı. Üstte ve altta düz çizgi. İşaretler aynı boyuttadır.
Renkler, İngiltere'de standart kılavuz olarak tanınan: siyah saksağanlar - siyah, beyaz ve siyah ve beyazın karışımı. Kahverengi saksağanlar, kahverengi, beyaz ve kahverengi-beyaz karışımıdır.
Dezavantajları: renkli kuşakların varlığı (kayış), yanlardan birinde herhangi bir rengin olmaması.
Ciddi dezavantajlar: bir tarafı tamamen boyasızdır.
Diskalifiye edici hatalar: üçüncü göz kapağı, kaplama ve cilt ihlalleri, kurur.
Benzer bir standart, beyazın sarı ile değiştirildiği alacalılar için mevcuttur.
Aşağıdaki nüanslar standartta dikkate alınmamıştır, ancak bu cins yabancı yetiştiricilerle tartışılırken aşağıdaki açıklamalar yapılmıştır:
Bazı uzmanlar zıt renkte pati yastıklarını tercih eder. Konuştuğum yetiştiricilere göre bu pati rengi standartta tam olarak geçmiyor ve bu nedenle çok da önemsenmemeli ama bu zıt pati rengi en çok tercih edileni.
Yani, saksağanlar ve soytarılar için standardı göster
Irk türü: daha büyük daha iyi. Gözler iri, koyu renkli ve yuvarlaktır. Kulaklar büyük, iyi ayarlanmış ve aşağı taşınmıştır.
Başkanı: yarı siyah, yarı beyaz, namlunun ortasından ikiye ayrılıyor. Her iki tarafta üç rengin dağılımı, siyah, beyaz ve siyah ve beyazın aynı oranı. Üstte ve altta düz çizgi. İşaretler aynı boyuttadır.
Renkler, İngiltere'de standart kılavuz olarak tanınan: siyah saksağanlar - siyah, beyaz ve siyah ve beyazın karışımı. Kahverengi saksağanlar, kahverengi, beyaz ve kahverengi-beyaz karışımıdır.
Dezavantajları: renkli kuşakların varlığı (kayış), yanlardan birinde herhangi bir rengin olmaması.
Ciddi dezavantajlar: bir tarafı tamamen boyasızdır.
Diskalifiye edici hatalar: üçüncü göz kapağı, kaplama ve cilt ihlalleri, kurur.
Benzer bir standart, beyazın sarı ile değiştirildiği alacalılar için mevcuttur.
Aşağıdaki nüanslar standartta dikkate alınmamıştır, ancak bu cins yabancı yetiştiricilerle tartışılırken aşağıdaki açıklamalar yapılmıştır:
Bazı uzmanlar zıt renkte pati yastıklarını tercih eder. Konuştuğum yetiştiricilere göre bu pati rengi standartta tam olarak geçmiyor ve bu nedenle çok da önemsenmemeli ama bu zıt pati rengi en çok tercih edileni.
Standart, yünün kalitesi hakkında hiçbir şey söylemez - düz saçlı domuzların kısa, ipeksi bir kürkü olmalıdır. Diğer yaldız çeşitleri, yün kalitesi standartlarını karşılamalıdır. Bununla birlikte, gelişmekte olan bir tür olarak, Magpies ve Harlequins çoğunlukla kısa tüylüdür - American Cresteds en yaygın olanıdır, ancak Rexes, Teddies ve English Cresteds (ABD'de kabul edilmez) de nispeten yaygındır. Uzun tüylü domuzlarda bu renk yeterince gösterilemez.
Terminolojide yeni olanlar için "yaka", farelerde renklenmede sıklıkla bulunan bir şeydir. Sadece bu ideal renk dağılımına sahipler, kabul edilen standart. Temelde kemer, bir taraftan arkadan diğer tarafa sürekli olarak uzanan tek renkli bir şerittir. Saksağanlarda veya alacalılarda bu tür bir bölgeleme istenmeyen bir durumdur. Çiçekler arasında baş, sırt, karın boyunca uzanan ve göğüs ve çenede biten bir ayırıcı merkez çizgisi olmalıdır.
Özellikle saksağanlarda ve özellikle burnun beyaz tarafındaki göz rengi koyu değil yakut rengi olacaktır.
İşte yaldızlarımdan bazı örnekler. Nispeten yakın zamanda çalışmaya başladığım için bunlar en iyi temsilciler değil, bu yüzden hala çok çalışma gerektiriyorlar. Bence. Nadir ırklarla da uğraşan diğer ülkelerden tanıdık yetiştiricilerimin bana söylediği gibi, iyi durumdayım. Her halükarda sunulan fotoğraflar, türün temel özelliklerini oldukça iyi yansıtıyor.
A.Gangi (A.Gangi tarafından)
© Çeviri: Alexandra Belousova
Standart, yünün kalitesi hakkında hiçbir şey söylemez - düz saçlı domuzların kısa, ipeksi bir kürkü olmalıdır. Diğer yaldız çeşitleri, yün kalitesi standartlarını karşılamalıdır. Bununla birlikte, gelişmekte olan bir tür olarak, Magpies ve Harlequins çoğunlukla kısa tüylüdür - American Cresteds en yaygın olanıdır, ancak Rexes, Teddies ve English Cresteds (ABD'de kabul edilmez) de nispeten yaygındır. Uzun tüylü domuzlarda bu renk yeterince gösterilemez.
Terminolojide yeni olanlar için "yaka", farelerde renklenmede sıklıkla bulunan bir şeydir. Sadece bu ideal renk dağılımına sahipler, kabul edilen standart. Temelde kemer, bir taraftan arkadan diğer tarafa sürekli olarak uzanan tek renkli bir şerittir. Saksağanlarda veya alacalılarda bu tür bir bölgeleme istenmeyen bir durumdur. Çiçekler arasında baş, sırt, karın boyunca uzanan ve göğüs ve çenede biten bir ayırıcı merkez çizgisi olmalıdır.
Özellikle saksağanlarda ve özellikle burnun beyaz tarafındaki göz rengi koyu değil yakut rengi olacaktır.
İşte yaldızlarımdan bazı örnekler. Nispeten yakın zamanda çalışmaya başladığım için bunlar en iyi temsilciler değil, bu yüzden hala çok çalışma gerektiriyorlar. Bence. Nadir ırklarla da uğraşan diğer ülkelerden tanıdık yetiştiricilerimin bana söylediği gibi, iyi durumdayım. Her halükarda sunulan fotoğraflar, türün temel özelliklerini oldukça iyi yansıtıyor.
A.Gangi (A.Gangi tarafından)
© Çeviri: Alexandra Belousova
